Rulik nadrzewny
kategoria: śluzowiec wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek nadrzewny | klasa: Myxogastrea rząd: Liceida rodzina: Reticulariidae |
charakterystyka: niejadalny, pospolity, niepodlegający ochronie |
nazwa polska: Rulik nadrzewny inne nazwy polskie: Rulik groniasty nazwy potoczne: Wilcze mleko nazwa łacińska: Lycogala epidendrum synonimy łacińskie: Galeperdon epidendron (1780), Lycogala miniatum (1794), Lycoperdon epidendron (1791), Lycoperdon epidendrum (1753), Lycoperdon sphaericum (1753), Reticularia miniata (1804) nazwa angielska: Wolf’s milk, Groening’s slime, Toothpaste slime |
określenie nazwy polskiej: Ø pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
powszechność w kraju: pospolity trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
zasięg na świecie: występuje na wszystkich kontynentach (oprócz Antarktydy) |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: maj – listopad |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis |
typ owocnika: |
owocnik – typ: Ø |
część główna owocnika: |
część główna owocnika – kształt: kulisty, czasem lekko jajowaty lub nieforemny, gęsto zbita grupa zarodni część główna owocnika – kolor: od żywoczerwonego, malinowego, łososiowego lub pomarańczowego (młode owocniki) do szarobrązowego (starsze owocniki) |
wymiary owocnika: |
owocnik – średnica: 0,3 – 2 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm |
brzeg części głównej owocnika: |
brzeg – kształt: Ø brzeg – kolor: Ø brzeg – szerokość: Ø |
powierzchnia części głównej: |
powierzchnia – kształt: szorstka, pokryta małymi guzkami powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
hymenofor: |
hymenofor – typ: Ø hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
miąższ: |
miąższ – kształt: miękki, śluzowaty miąższ – kolor: Ø miąższ – zapach: Ø miąższ – siła zapachu: Ø miąższ – smak: Ø miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
trzon: |
trzon – występowanie: Ø trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – struktura: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø |
osłona: |
osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
resztki osłony na powierzchni części głównej: |
resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
osłona hymenoforu: |
osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
pierścień: |
pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
pochwa: |
pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
mleczko: |
mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
gutacja: |
gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: Ø zmiana koloru trzonu: Ø |
reakcje makro-chemiczne: |
KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
występowanie: |
występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
odżywanie: |
sposób odżywiania: Ø |
podłoże: |
podłoże – rodzaj: drewno (zbutwiałe, zmurszałe, próchniejące, opadłe gałęzie, konary i gnijące pniaki drzew iglastych bądź liściastych [2]) podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
siedlisko: |
terytorium ogólne: lasy liściaste, lasy mieszane, lasy iglaste(rzadziej) siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: Ø |
gatunek towarzyszący: |
gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
okres rozwoju: |
czas życia: Ø długość życia: Ø okres występowania: maj – listopad pora wzrostu: dni ciepłe oraz wilgotne |
hymenium: |
hymenium – opis: Ø |
zarodniki: |
wysyp zarodników – kolor: różowo-fioletowy[1], żółto-szary[2] zarodniki – kształt: Ø zarodniki – powierzchnia: powierzchnia siateczkowata, pokryta brodawkami zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 4 × 7 μm |
wartość energetyczna: |
owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
wartości odżywcze: |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
galeria obrazująca hymenofor
informacje |
ciekawostki |
---|
Gatunek ten – podobnie jak inne śluzowce to organizmy cudzożywne – żywi się bakteriami, zarodnikami grzybów, pierwotniakami i rozmaitymi mikroorganizmami.[1] |
Śluzowce tworzą owocniki głównie w warunkach stresowych: po wyczerpaniu się pokarmu, przy wychłodzeniu czy nadmiernym lub za słabym oświetleniu.[2] |
Po dojrzeniu następuje rozerwanie okrywy i uwolnienie zarodników. Okrywa zazwyczaj pęka nieregularnie.[1] |
W przeszłości plazmodia rulika nadrzewnego uznawano za mleko wilczycy lub kobiety-wilkołaka. Wierzono bowiem, że tak krwiożercze stwory muszą i mleko mieć w kolorze krwi swoich ofiar.[2] |
Ich plecha, zwana śluźnią (plazmodium), to wielojądrowy twór poruszający się w całkiem skoordynowany sposób za pomocą nibynóżek. Plazmodium jako całość odbiera bodźce cieplne, świetlne oraz chemiczne.[2] |
Gatunek ten nie posiada substancji trujących czy toksycznych ale uznany jest za niejadalny. |
etymologia |
---|
Nazwa łacińska tego gatunku to Lycogala epidendrum, gdzie epidendrum oznacza “na drewnie” w odniesieniu do jego typowego siedliska. |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
uwagi ogólne |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Rulik nadrzewny to źródło antybiotyków.[2] |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
---|
Ø |
historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zapobieganie chorobom grzybowym |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie inne |
---|
Ø |
inne zastosowanie historyczne |
---|
Ø |
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
gatunki podobne |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Ø nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
galeria obrazująca gatunki podobne, najczęściej mylone
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rulik_nadrzewny
[2] źródło: https://www.ekologia.pl/wiedza/zwierzeta/rulik-nadrzewny
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1