Rycerzyk czerwonozłoty

kategoria: grzyb
wielkość: wielkoowocnikowy
typ ogólny: gatunek nadrzewny
klasa: pieczarniaki
rząd: pieczarkowce
rodzina: incertae sedis/gąskowate[3]
charakterystyka: Ø
nazwa polska: Rycerzyk czerwonozłoty
inne nazwy polskie: Bedłka czerwonozłota, Boczniak czerwonozłoty, Brzegowłosek czerwonozłoty, Gąska czerwonozłota
nazwy potoczne: Cukrówka, Gąska, Złotawka
nazwa łacińska: 
Tricholomopsis rutilans
synonimy łacińskie: Agaricus aurantius (1783), Agaricus rutilans (1774), Agaricus serratis (1788), Agaricus variegatus (1772), Agaricus xerampelinus (1796), Cortinellus rutilans (1879), Gymnopus rutilans (1821), Gyrophila rutilans (1886), Pleurotus rutilans (1917), Tricholoma rutilans (1871), Tricholoma variegatum (1874), Tricholomopsis rutilans (1984), Tricholomopsis variegata (1943)

nazwa angielska: Plums and Custard, Strawberry Mushroom[3]
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1968 r.
pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r.
aktualna klasyfikacja: Rolf Singer, 1939 r.
powszechność w kraju: częsty
trend liczebności w kraju: Ø
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
sugestia dotycząca ochrony: Ø

historia ochrony: Ø
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Środkowej, Europie, Azji, Australii
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: czerwiec – listopad
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis
typ owocnika:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
część główna owocnika:
część główna owocnika – kształt: kapelusz od półokrągłego, okrągłego (młode owocniki) do rozpostartego (starsze owocniki), czasami z tępym garbem
część główna owocnika – kolor: kapelusz od winnoczerwonego, purpurowego (młode owocniki) do żółtego (starsze owocniki)
wymiary owocnika:
owocnik – średnica: 3 – 15(max 20) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
brzeg części głównej owocnika:
brzeg – kształt: podwinięty (młode owocniki)
brzeg – kolor: Ø
powierzchnia części głównej:
powierzchnia – kształt: filcowata z delikatnymi łuseczkami, sucha, aksamitna, aksamitno-filcowata
powierzchnia – wzór: Ø
integralność skórki z miąższem: Ø
powierzchnia – tendencja do pękania: Ø
hymenofor:
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – ulokowanie: Ø
hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, z kosmkowatym ostrzem, blaszki zatłoczone, 3-4 poziomy
hymenofor – nasada: blaszki przy trzonie ząbkowato wykrojone lub szeroko przyrośnięte
hymenofor – kolor: od jasnożółtego (młode owocniki) do ciemnożółtego (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: Ø – 5 mm
integralność hymenoforu z miąższem: Ø
ujście hymenoforu – kształt: Ø
ujście hymenoforu – kolor: Ø
ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm
miąższ:
miąższ – kształt: soczysty, jędrny, mięsisty, niekiedy wodnisty, miękki
miąższ – kolor: od białawego do jasnożółtego, żółtego
miąższ zapach: mdły, żywiczny, stęchły[2], mączny
miąższ – siła zapachu: słaby
miąższ smak: mdły, kwaskowy, ziemisty, łagodny[2], gorzki[3]
miąższ – siła smaku: Ø
miąższ grubość w części głównej: Ø – Ø mm
trzon:
trzon – występowanie: tak
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: cylindryczny, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki)
trzon – struktura: od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki)
trzon powierzchnia: sucha, pokryta purpurowo-brązowymi, zanikającymi łuseczkami
trzon tendencja do pękania: Ø
trzon wzór na powierzchni: Ø
trzon kolor: kolor kapelusza, przy samym kapeluszu odcinający się białawo lub żółtawo
trzon średnica: 1 – 3 cm
trzon wysokość: 5 – 12(max 18) cm
integralność trzonu z częścią główną: Ø
podstawa trzonu – kształt: Ø
osłona:
osłona – występowanie: Ø
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona kolor: Ø
osłona pozostałość: Ø
resztki osłony na powierzchni części głównej:
resztki osłony – występowanie: Ø
resztki osłony – typ: Ø
resztki osłony – kształt: Ø
resztki osłony rozmieszczenie: Ø
resztki osłony trwałość: Ø
resztki osłony kolor: Ø
resztki osłony wymiary: Ø × Ø mm
osłona hymenoforu:
osłona hymenoforu – występowanie: Ø
osłona hymenoforu – kształt: Ø
osłona hymenoforu trwałość: Ø
osłona hymenoforu kolor: Ø
pierścień:
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień trwałość: Ø
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
integralność pierścienia z trzonem: Ø
pochwa:
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa średnica: Ø – Ø cm
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko:
mleczko – występowanie: Ø
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja:
gutacja – występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
gutacja obfitość: Ø
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
zmiana koloru hymenoforu: Ø
zmiana koloru miąższu: niezmienny
zmiana koloru trzonu: Ø
reakcje makro-chemiczne:
KOH (wodorotlenek potasu): zmiana barwy na czerwoną na powierzchni kapelusza
NaOH (wodorotlenek sodu): Ø
FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø
C6H5OH (fenol): Ø
NH40H (woda amoniakalna): Ø
C6H5NH2 (anilina): Ø
AgNO3 (azotan srebra): Ø
nalewka gwajakowa: Ø
inne odczynniki: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
występowanie:
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie(częściej)
wielkość grupy: kilka owocników
kształt grupy: kępa
odżywanie:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże:
podłoże rodzaj: drewno (martwe pnie drzew iglastych, często przy podstawie pni, bardzo rzadko na drewnie drzew liściastych)
podłoże właściwości: Ø
integralność owocnika z podłożem: Ø
siedlisko:
terytorium ogólne: lasy iglaste
siedlisko właściwości: Ø
forma terenu: Ø
gatunek towarzyszący:
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Sosna, Świerk
gatunek tworzący symbiozę: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
okres rozwoju:
czas życia: Ø
długość życia: Ø
okres występowania: Ø
pora wzrostu: Ø
hymenium:
hymenium – kształt: Ø
zarodniki:
wysyp zarodników – kolor: biały
zarodniki – kształt: eliptyczne, szeroko-elipsoidalne, bez pory rostkowej
zarodniki – powierzchnia: gładka
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 6,5 – 8 × 4,5 – 5,5 μm
wartość energetyczna:
owocniki surowe: Ø
owocniki suszone: Ø
wartości odżywcze:
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
pozostałe: Ø

galeria obrazująca hymenofor

informacje
ciekawostki
Rekordowy okaz Rycerzyka czerwonozłotego znaleziono we Włoszech, na pniu Dęba korkowego i jego kapelusz miał średnicę 56 cm. [1]
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uprawa
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
robaczywienie
Ø
handel
Ø
uwagi ogólne
Rycerzyk czerwonozłoty w większych ilościach i u osób z delikatnym żołądkiem, może powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe dlatego został zakwalifikowany jako niejadalny.
właściwości prozdrowotne
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych
Ø
historyczne zastosowanie w celach leczniczych
Ø
toksyny
Ø
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
uwagi w zastosowaniu kulinarnym
Ø
przepisy kulinarne
Ø
choroby grzybowe
Ø
zapobieganie chorobom grzybowym
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie inne
Ø
inne zastosowanie historyczne
Ø
zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
mapa występowania

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

gatunki podobne
gatunek podobny:
nazwa polska: Gymnopilus purpuratus
nazwa łacińska: Ø
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny:
nazwa polska: Poroblaszek żółtoczerwony
nazwa łacińska: Phylloporus rhodoxanthus
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny:
nazwa polska: Rycerzyk czerwonołuskowy
nazwa łacińska: Tricholomopsis ornata
zastosowanie ogólne: niejadalny
cechy odróżniające: oliwkowożółty kapelusz pokryty rdzawo-brązowymi łuseczkami
gatunek podobny:
nazwa polska: Rycerzyk oliwkowożółty
nazwa łacińska: Tricholomopsis decora
zastosowanie ogólne: niejadalny
cechy odróżniające: mniejszy, żółty kapelusz usłany oliwkowo-brązowymi łuseczkami, żółty trzon
gatunek podobny:
nazwa polska: Zasłonak glinkowaty
nazwa łacińska: Cortinarius bolaris
zastosowanie ogólne: trujący
cechy odróżniające: charakterystyczna, łuskowata powierzchnia

galeria obrazująca gatunki podobne, najczęściej mylone

[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rycerzyk_czerwonoz%C5%82oty
[2] źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=347
[3] źródło: https://www.first-nature.com/fungi/tricholomopsis-rutilans.php

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.0

Prawa autorskie.