Samotek zmienny

kategoria: śluzowiec
wielkość: wielkoowocnikowy
typ ogólny: gatunek nadrzewny
klasa: Myxogastria
rząd: Liceales
rodzina: Reticulariaceae
charakterystyka: niejadalny, częsty, niepodlegający ochronie
nazwa polska: Samotek zmienny
inne nazwy polskie: Ø
nazwy potoczne: Ø
nazwa łacińska: 
Reticularia lycoperdon
synonimy łacińskie: Enteridium lycoperdon (1976), Enteridium lycoperdon var. americanum (1998), Fuligo lycoperdon (1803), Lycogala punctatum (1801), Lycogala turbinatum (1801), Reticularia lycoperdon var. americana (1958), Reticularia umbrina (1829), Strongylium fuliginoides (1809), Trichoderma fuliginoides (1801), Mucor lycogala (1790)

nazwa angielska: False puffball
określenie nazwy polskiej: Ø
pierwsza klasyfikacja: Jean Baptiste François Pierre Bulliard, 1791 r.
aktualna klasyfikacja: Marie Leonore Farr, 1976 r.
powszechność w kraju: częsty
trend liczebności w kraju: Ø
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
sugestia dotycząca ochrony: Ø

historia ochrony: Ø
zasięg na świecie: występuje w Europie i Meksyku
sezon: Ø
okres występowania: Ø
– Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: brak
zapach ogólny: brak
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis
typ owocnika:
owocnik – typ: Ø
część główna owocnika:
część główna owocnika – kształt: poduszeczkowaty, nieco spłaszczony, kolisty lub owalny
część główna owocnika – kolor: od srebrzystobiałego (młode owocniki) do brązowego (starsze owocniki)
wymiary owocnika:
owocnik – średnica: 2 – 10 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
brzeg części głównej owocnika:
brzeg – kształt: Ø
brzeg – kolor: Ø
brzeg – szerokość: Ø
powierzchnia części głównej:
powierzchnia – kształt: od kleistego (młode owocniki) do gładkiego (starsze owocniki)
powierzchnia – wzór: Ø
integralność skórki z miąższem: Ø
powierzchnia – tendencja do pękania: tak, dojrzałe owocniki pękają
hymenofor:
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – ulokowanie: Ø
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
integralność hymenoforu z miąższem: Ø
ujście hymenoforu – kształt: Ø
ujście hymenoforu – kolor: Ø
ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm
miąższ:
miąższ – kształt: miękki, pienisty (młode owocniki)
miąższ – kolor: kremowo-biały (młode owocniki)
miąższ – zapach: brak
miąższ – siła zapachu: Ø
miąższ – smak: brak
miąższ – siła smaku: Ø
miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm
trzon:
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: Ø
trzon – struktura: Ø
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – tendencja do pękania: Ø
trzon – wzór na powierzchni: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
integralność trzonu z częścią główną: Ø
podstawa trzonu – kształt: Ø
osłona:
osłona – występowanie: Ø
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – kolor: Ø
osłona – pozostałość: Ø
resztki osłony na powierzchni części głównej:
resztki osłony – występowanie: Ø
resztki osłony – typ: Ø
resztki osłony – kształt: Ø
resztki osłony – rozmieszczenie: Ø
resztki osłony – trwałość: Ø
resztki osłony – kolor: Ø
resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm
osłona hymenoforu:
osłona hymenoforu – występowanie: Ø
osłona hymenoforu – kształt: Ø
osłona hymenoforu – trwałość: Ø
osłona hymenoforu – kolor: Ø
pierścień:
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień – trwałość: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
integralność pierścienia z trzonem: Ø
pochwa:
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – średnica: Ø – Ø cm
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko:
mleczko – występowanie: Ø
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja:
gutacja – występowanie: Ø
gutacja – kolor: Ø
gutacja – obfitość: Ø
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
zmiana koloru hymenoforu: Ø
zmiana koloru miąższu: Ø
zmiana koloru trzonu: Ø
reakcje makro-chemiczne:
KOH (wodorotlenek potasu): Ø
NaOH (wodorotlenek sodu): Ø
FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø
C6H5OH (fenol): Ø
NH40H (woda amoniakalna): Ø
C6H5NH2 (anilina): Ø
AgNO3 (azotan srebra): Ø
nalewka gwajakowa: Ø
inne odczynniki: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
występowanie:
występowanie – typ: Ø
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø
odżywanie:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże:
podłoże – rodzaj: drewno (kłody drewniane drzew liściastych, rzadziej iglastych, stojące martwe drzewa, powalone pnie, drewno martwe)
podłoże – właściwości: Ø
integralność owocnika z podłożem: Ø
siedlisko:
terytorium ogólne: Bory bagienne, łęgi, grądy, lasy mieszane
siedlisko – właściwości: miejsca wilgotne, obok rzek i strumieni
forma terenu: Ø
gatunek towarzyszący:
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Brzoza, Topola osika, Olsza, Wiąz, Buk, Grab, Leszczyna
gatunek tworzący symbiozę: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
okres rozwoju:
czas życia: Ø
długość życia: Ø
okres występowania: Ø – Ø
pora wzrostu: Ø
hymenium:
hymenium – opis: Ø
zarodniki:
wysyp zarodników – kolor: brązowy lub rdzawo-brązowy
zarodniki – kształt: jajowaty, kulisty lub owalny
zarodniki – powierzchnia: siateczkowata na 2/3 obszaru, pozostały obszar brodawkowaty
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 6(min 5) × 9 μm
wartość energetyczna:
owocniki surowe: Ø
owocniki suszone: Ø
wartości odżywcze:
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
pozostałe: Ø
informacje
ciekawostki
Śluzowiec ten często jest atakowany przez owady, które pozostawiają na jego powierzchni otwory, plamki. Epicypta testata wybiera Samotka zmiennego jako wylęgarnie dla swojego potomstwa. Dorosły owad składa jaja w fazie plazmodialnej, owady dojrzewają, upuszczają śluzowiec, roznosząc przy okazji zarodniki.
Jest jednym z około 220 znanych w Polsce śluzowców i ponad 1000 opisanych na świecie.
Odżywia się bakteriami, grzybami, cząstkami nieorganicznymi i zarodnikami.
Jeśli warunki stają się zbyt suche, plazmodium staje się suche i uśpione, oczekując powrotu warunków wilgotnych.
Śluzowiec ma dwie fazy cyklu życia: aktywnie żerujący etap plazmodialny i stadium reprodukcyjne – gdzie wiatr i deszcze pomaga rozprzestrzeniać się zarodnikom.
Miasto Veracruz w Meksyku znane jest z tego, że młode Samotki zmienne są tam zbierane, smażone i spożywane. Nazywane są tam “Caca de luna”. Ogólnie śluzowiec ten uznany jest za niejadalny, ale nie jest toksyczny.
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uprawa
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
robaczywienie
Ø
handel
Ø
uwagi ogólne
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych
Ø
historyczne zastosowanie w celach leczniczych
Ø
toksyny
Ø
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
uwagi w zastosowaniu kulinarnym
Ø
przepisy kulinarne
Ø
choroby grzybowe
Ø
zapobieganie chorobom grzybowym
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie inne
Ø
inne zastosowanie historyczne
Ø
zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
mapa występowania

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

gatunki podobne
gatunek podobny:
nazwa polska: Ø
nazwa łacińska: Ø
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: Ø
Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1

Prawa autorskie.