Sarniak dachówkowaty

kategoria: grzybrodzina: kolcownicowate
nazwa polska: Sarniak dachówkowaty
inne nazwy polskie: Kolcownica dachówkowata, Kolczak dachówkowaty, Kolczak łoszak, Sarniak świerkowy
nazwy zwyczajowe: Kolczak, Krowia gęba, Łosuń, Łoszak, Sarna, Wołowy język
nazwa łacińska: Sarcodon imbricatus
synonimy łacińskie: Ø
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1968 r.
pierwsza klasyfikacja: Karol Linneusz, 1753 r.
aktualna klasyfikacja: Petter Adolf Karsten, 1881 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny
powszechność w kraju: sporadyczny
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
V (narażone, zagrożone wyginięciem)
zasięg na świecie: występuje w Europie, Japonii i Ameryce Północnej
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: czerwiec – listopad
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 niejadalny/trujący
kategoria smaku:
 jadalny średniej jakości
smak ogólny: przyjemny
zapach ogólny: korzenny
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy kolczasty
owocnik – kształt: kapelusz grubo-mięsisty, od wypukłego, płasko-wypukłego (młode owocniki) do płatowato-powyginanego (starsze owocniki), brzeg podwinięty, na środku kapelusza znajduje się wgłębienie lub wgniecenie
owocnik – powierzchnia: powierzchnia kapelusza pokryta odstającymi łuseczkami o ciemnej barwie (brązowawo-czarne), łuski o trójkątnym lub prostokątnym kształcie
owocnik – kolor: brązowy z czerwonym odcieniem
owocnik – średnica: 6 – 25(max 30) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: kolczasty
hymenofor – kształt: kolce gęste i łamliwe, kolce o grubości do 1 mm
hymenofor – nasada: kolce zbiegające na trzon
hymenofor – kolor: od białawego (młode owocniki) do szarego, brązowawego (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: 5 – 10(max 12) mm
miąższ – kształt: sprężysty, suchy, zdrewniały (starsze owocniki), łykowaty, gruby, kruchy
miąższ – kolor: od białawego (młode owocniki) do jasnobrązowego, brunatnawego (starsze owocniki)
miąższ – zapach: przyjemny, korzenny
miąższ – smak: przyjemny, słodki
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: cylindryczny, pełny, masywny, twardy, zgrubiały u podstawy
trzon – powierzchnia: gładka u podstawy
trzon – kolor: białawy, szary, szarobrązowy
trzon – średnica: 1 – 3,5 cm
trzon – wysokość: 3 – 8 cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: Ø
pierścień kształt: Ø
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: Ø
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: symbiont
podłoże: gleba (kwaśna, piaszczysta)
terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane (rzadziej), częściej tereny górzyste
gatunek sąsiadujący: Świerk, Modrzew, Sosna
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: pojedynczo lub w grupie (częściej w grupie)
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: niekiedy tworzy kręgi
zarodniki:
zarodniki – kształt: okrągławe z licznymi guzkami, kanciastymi wyrostkami
zarodniki – kolor: żółtobrązowy
zarodniki – wymiary: 6 – 8 × 5 – 6 μm
wysyp zarodników – kolor: szarobrązowy, brązowawy
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: Ø
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: 24 kcal/100 g
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Suche i sproszkowane owocniki używa się jako przyprawę.
Pomimo, że gatunek ten otrzymał status V (narażone, zagrożone wyginięciem) to grzyb ten w wielu rejonach Polski jest dosyć pospolity, szczególnie w górach.
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Jadalne są tylko młode okazy gdyż starsze mają nieco gorzki smak i zbyt twardy (skórzasty, włóknisty) miąższ.
robaczywienie
Owocniki Sarniaka dachówkowatego rzadko robaczywieją.
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
To gatunek bardzo łatwy w transporcie.
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Surowe i stare owocniki Sarniaka dachówkowatego mogą być trujące.
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
– gotowanie
– suszenie
– smażenie
– duszenie
– jako składnik zup i sosów
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Ø
cechy odróżniające: Ø

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.