Strzępiak poszarpany
kategoria: grzyb rodzina: strzępiakowate |
nazwa polska: Strzępiak poszarpany inne nazwy polskie: Bedłka poszarpana nazwa łacińska: Inocybe lacera inne nazwy łacińskie: Agaricus lacerus |
autor nazwy polskiej: Stanisław Kostka Anastazy Chełchowski, 1898 r. pierwsza klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1821 r. aktualna klasyfikacja: Paul Kummer, 1871 r. |
powszechność: pospolity ochrona prawna: Ø kategoria zagrożenia: Ø |
handel: Ø |
zastosowanie ogólne: TRUJĄCY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
okres występowania: maj – październik okres maksymalny: maj – listopad |
gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od stożkowato-wypukłego z niewielkim garbkiem (młode owocniki) do płaskiego (starsze owocniki), brzeg kapelusza od podwiniętego (młode owocniki) do wyprostowanego (starsze owocniki) owocnik – powierzchnia: sucha, od gładko-włóknistej (młode owocniki) do włókienkowato-łuseczkowatej (starsze owocniki) owocnik – kolor: od szarobrązowego przez ochrowobrązowy do brązowego owocnik – średnica: 1 – 6 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: ostrza blaszek orzęsione hymenofor – nasada: blaszki zatokowato wycięte (lub prawie przyrośnięte) hymenofor – kolor: od brudnobiałego, przez mięsnobrązowego, po brązowy u starszych owocników, ostrza blaszek nieco jaśniejsze hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: centryczny trzon – kształt: walcowaty, pełny trzon – powierzchnia: pokryta drobnymi włókienkami trzon – kolor: kolor kapelusza trzon – średnica: 3 – 5 mm trzon – wysokość: 3 – 5 cm miąższ – kształt: włóknisty, cienki miąższ – kolor: od białego po brązowawy miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: mąki, podobny do spermy[1] miąższ – smak: lekko kwaskowaty lub łagodny, podobny do spermy[1] pierścień: brak pochwa: Ø mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: gleba (piaszczysta, gliniasta) sposób odżywiania: symbiont terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane, obrzeża dróg, miejsca suche, słoneczne, wypaleniska gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: pojedynczo lub w grupie (częściej w grupie) zarodniki – kształt: gładkie i silnie wydłużone zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 11 – 18 × 14,5 – 7,5 μm wysyp zarodników – kolor: brązowy |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Ø |
właściwości lecznicze |
---|
Ø |
toksyny |
---|
– muskaryna |
objawy zatrucia |
---|
– mdłości – wymioty – ślinienie – łzawienie – biegunka – rozmycie obrazu – trudności z oddychaniem |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
– objawy ustępują po około dwóch godzinach – bardzo rzadko śmierć |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
wartości odżywcze |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
---|---|
Strzepiak rzepowaty | promieniście włóknisty kapelusz, wyraźna bulwa na trzonie |
Strzępiak słodkogorzki | kapelusz o odcieniu oliwkowym, bez włóknistych łuseczek |
Strzępiak wełnisty | ciemniejszy kapelusz, preferuje miejsca wilgotne |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Strz%C4%99piak_poszarpany
przypisy i bibliografia