Szczeciniak jodłowy
| kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek nadrzewny | klasa: pieczarniaki rząd: szczeciniakowce rodzina: szczeciniakowate |
| charakterystyka: niejadalny, rzadki, niepodlegający ochronie |
| nazwa polska: Szczeciniak jodłowy inne nazwy polskie: Szczecinkowiec jodłowy nazwy potoczne: Ø nazwa łacińska: Hymenochaete cruenta synonimy łacińskie: Ø nazwa angielska: Ø |
| określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1999 r. pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1801 r. aktualna klasyfikacja: Marinus Anton Donk, 1959 r. |
| powszechność w kraju: rzadki trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: Ø kategoria zagrożenia: V – narażone, zagrożone wyginięciem sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
| zasięg na świecie: występuje głównie w Europie i Azji, notowano także w Zimbabwe w Afryce oraz Nowej Zelandii [1] |
| sezon: grzyb całoroczny okres występowania: styczeń – grudzień |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: brak zapach ogólny: brak wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: winno-czerwony kolor, jodła jako podłoże, owocniki o kształcie rozpostartym |
| opis |
| typ owocnika: |
| owocnik – typ: rozpostarty |
| część główna owocnika: |
| część główna owocnika – kształt: rozpostarty płasko, skorupiasty, bardzo cienki, od kolistego (młode owocniki) do owalnego, podłużnego, nieregularnie rozlanego (starsze owocniki) część główna owocnika – kolor: jasnoczerwony lub czerwony, brązowo-czerwony (po obumarciu) [1], czerwono-purpurowy lub ceglasty [2], szkarłatny, winno-czerwony, niekiedy z niebieskawym odcieniem |
| wymiary owocnika: |
| owocnik – średnica: Ø – 5(max 10)[4] cm owocnik – wysokość: Ø – 5[5] mm |
| brzeg części głównej owocnika: |
| brzeg – kształt: falisty, karbowany, odgięty, niewyraźny, do 3 mm szerokości brzeg – kolor: jaskrawo czerwony, niekiedy z wąskim białawym lub żółtawym pasem na obwodzie [2] |
| powierzchnia części głównej: |
| powierzchnia – kształt: gładka, pomarszczona, nierówna, pokryta szczecinkami [1], nieco guzkowata[2], szorstka powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: tak, starsze owocniki mają tendencję do pękania [2] |
| hymenofor: |
| hymenofor – typ: gładki hymenofor – ulokowanie: górna powierzchnia owocnika hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
| miąższ: |
| miąższ – kształt: elastyczny, skórzasty, cienki miąższ – kolor: ceglasty lub umbrowy, różowy miąższ – zapach: brak miąższ – siła zapachu: Ø miąższ – smak: brak miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – 3 mm[5] |
| trzon: |
| trzon – występowanie: nie trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – struktura: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø |
| osłona: |
| osłona – występowanie: nie osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
| resztki osłony na powierzchni części głównej: |
| resztki osłony – występowanie: nie resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
| osłona hymenoforu: |
| osłona hymenoforu – występowanie: nie osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
| pierścień: |
| pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
| pochwa: |
| pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
| mleczko: |
| mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
| gutacja: |
| gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: Ø zmiana koloru trzonu: Ø |
| reakcje makro-chemiczne: |
| KOH (wodorotlenek potasu): miąższ – zmiana koloru na czarny[5] NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| występowanie: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: kilka owocników kształt grupy: Ø |
| odżywanie: |
| sposób odżywiania: Ø |
| podłoże: |
| podłoże – rodzaj: drewno (świeżo obumarłe gałęzie jeszcze pozostające na drzewie, bardzo rzadko na obumarłych pniach, opadłe gałęzie, kora)[1] podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
| siedlisko: |
| terytorium ogólne: lasy iglaste siedlisko – właściwości: często wysoko ponad ziemią[1] forma terenu: tereny górzyste, tereny naturalne |
| gatunek towarzyszący: |
| gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Jodła pospolita(głównie)[1], Świerk pospolity[3] gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| okres rozwoju: |
| czas życia: owocniki jednoroczne lub dwuletnie[2,5] długość życia: Ø okres występowania: Ø pora wzrostu: Ø |
| hymenium: |
| hymenium – kształt: Ø |
| zarodniki: |
| wysyp zarodników – kolor: Ø zarodniki – kształt: cylindryczne, lekko zakrzywione, cienkościenne zarodniki – powierzchnia: gładka zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6 – 8 × 2 – 3 μm |
| wartość energetyczna: |
| owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
| wartości odżywcze: |
| witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
| informacje |
| ciekawostki |
|---|
| Ø |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| uwagi ogólne |
|---|
| Szczeciniak jodłowy znajduje się na listach gatunków zagrożonych w Polsce, Czechach, Szwajcarii i Niemczech. |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Szczeciniak jodłowy wywołuje białą zgniliznę drewna. |
| zapobieganie chorobom grzybowym |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie inne |
|---|
| Ø |
| inne zastosowanie historyczne |
|---|
| Ø |
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| gatunki podobne |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Ø nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szczeciniak_jod%C5%82owy
[2] źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=716
[3] źródło: https://www.mycodb.fr/fiche.php?genre=Hymenochaete&espece=cruenta
[4] źródło: https://www.binran.ru/resources/archive/fun_map/hymcru.htm
[5] źródło: https://steemit.com/nature/@marianomariano/mushrooms-occurring-in-europe-hymenochaete-cruenta
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.0