Twardziak tygrysi

kategoria: grzybrodzina: żagwiowate
nazwa polska: Twardziak tygrysi
inne nazwy polskie: Boczniak pstrokaty, Kurzak pstrokaty, Łuszczak pstrokaty, Łyczak pstrokaty, Łyczak pstrokaty, Łyczak pstry, Łyczak tygrysowaty, Łyczak tygrysowy
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Lentinus tigrinus
synonimy łacińskie: Agaricus dunalii (1815), Agaricus dunalii (1828), Agaricus tigrinus (1782), Clitocybe tigrina (1871), Lentinus dunalii (1825), Lentinus fimbriatus (1863), Lentinus tigrinus (1825), Lentinus tigrinus (1922), Lentinus tigrinus (1985), Omphalia tigrina (1821), Panus tigrinus (1951), Pleurotus tigrinus (1980), Pocillaria dunalii (1891), Pocillaria fimbriata (1891), Pocillaria tigrina (1891), Polyporus gerdai (2004)
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1998 r.
pierwsza klasyfikacja: Jean Baptiste François Pierre Bulliard, 1782 r.
aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1825 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb nadrzewny
powszechność w kraju: rzadki
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
R (rzadkie, potencjalnie zagrożone)
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji, notowany również w Urugwaju i na wyspie Zachodnia Karolina
sezon: grzyb wiosenny, letni, jesienny
okres występowania: kwiecień – październik
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: niewyraźny
zapach ogólny: owocowy
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od łukowatego (młode owocniki) do wgłębionego i lejkowatego (starsze owocniki), kapelusz popękany u starszych owocników, cienki
owocnik – powierzchnia: sucha, pokryta ciemnobrązowymi, delikatnymi łuseczkami
owocnik – kolor: siwo-brązowy, oliwkowo-brązowy, kapelusz pokryty ciemnobrązowymi łuseczkami
owocnik – średnica: 4(min 2) – 10 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki szerokie, gęste, delikatnie ząbkowane ostrza, nieregularnie ząbkowane, rzadziej ostrza gładkie
hymenofor – nasada: głęboko zbiegające na trzon
hymenofor – kolor: od białawego (młode owocniki) do żółtawego (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: 2 – 5 mm
miąższ – kształt: sprężysty, łykowaty, elastyczny
miąższ – kolor: od białego do żółtawego
miąższ – zapach: intensywny, owocowy
miąższ – smak: niewyraźny, piekący lub łagodny
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: centryczny, rzadziej ekscentryczny
trzon – kształt: walcowaty, cylindryczny lub nieco zwężający się ku dołowi, odgięty, cienki, pełny elastyczny, trzony sąsiadujących ze sobą owocników często zrośnięte
trzon – powierzchnia: łuskowata
trzon – kolor: kremowy, w górnej części białawy, w środku żółtawy, u nasady siwo-brązowy
trzon – średnica: 4 – 8 mm
trzon – wysokość: 3 – 7 cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: tak
pierścień kształt: delikatny, błoniasty ale bardzo szybko zanikający
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: Ø
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże: drewno (opadłe gałęzie, pniaki, martwe pniach drzew liściastych)
terytorium: lasy liściaste, parki, przy drogach, doliny rzek, nad strumykami, starorzecza, miejsca ciemne, miejsca wilgotne
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Olsza szara, Brzoza, Wiśnia, Jabłoń domowa, Topola, Wierzba, Dąb, Wiąz
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: pojedynczo lub w grupie(najczęściej)
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: kępa, wiązka
zarodniki:
zarodniki – kształt: elipsoidalne, gładkie, z jednej strony zaokrąglone, a z drugiej zaostrzone i odgięte
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 6(min 5,5) – 8 × 3(min 2,5) – 4 μm
wysyp zarodników – kolor: biały, kremowy
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: nie
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Niektóre źródła podają, że bardzo młode owocniki Twardziaka tygrysiego są jadalne, później stają się łykowato-skórzaste.
Twardziak tygrysi znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ze statusem R (rzadkie, potencjalnie zagrożone) ale nie brakuje terenów gdzie jest gatunkiem pospolitym.
Niektóre źródła podają, że gatunek ten można spotkać przez cały rok, za wyjątkiem mroźnej zimy.
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Lentinus tigrinus, gdzie tigrinus oznacza “jak tygrys” (odnosi się do łuseczek na kapeluszu oraz trzonie).
odmiany i formy
Ø
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Twardziak łuskowaty
cechy odróżniające: masywny, twardszy, wyrasta na drewnie drzew iglastych

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.