Wodnicha biała
| kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek naziemny | klasa: pieczarniaki rząd: pieczarkowce rodzina: wodnichowate |
| nazwa polska: Wodnicha biała inne nazwy polskie: Bedłka biała, Bedłka słoniowokostna, Ślimak biały nazwy potoczne: Chustka kowboja nazwa łacińska: Hygrophorus eburneus synonimy łacińskie: Agaricus eburneus (1780), Gymnopus eburneus (1821), Hygrophorus eburneus var. eburneus, Limacium eburneum (1871) nazwa angielska: Ivory Woodwax |
| określenie nazwy polskiej: Stanisław Chełchowski, 1898 r. pierwsza klasyfikacja: Jean Baptiste François Pierre Bulliard, 1780 r. aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1838 r. |
| powszechność w kraju: częsty/sporadyczny trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
| zasięg na świecie: występuje w całej Europie, na Bliskim Wschodzie, w północnej Afryce, w Ameryce Północnej, tak na wybrzeżach atlantyckich jak i pacyficznych |
| sezon: grzyb jesienny okres występowania: sierpień – listopad |
| zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny średniej jakości smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: umiarkowanie trudne cechy wyróżniające: Ø |
| opis |
| typ owocnika: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty |
| część główna owocnika: |
| część główna owocnika – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do wypukłego, rozpostartego (starsze owocniki) część główna owocnika – kolor: od białego, do koloru kości słoniowej, kremowego |
| wymiary owocnika: |
| owocnik – średnica: 3 – 7 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm |
| brzeg części głównej owocnika: |
| brzeg – kształt: długo podwinięty brzeg – kolor: Ø brzeg – szerokość: Ø |
| powierzchnia części głównej: |
| powierzchnia – kształt: gładka, od silnie śluzowatej (w dni wilgotne) do jedwabiście lśniącej (w dni suche) powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
| hymenofor: |
| hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: blaszki grube, dość rzadkie hymenofor – nasada: blaszki nieco zbiegające po trzonie hymenofor – kolor: czysto biały hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: 3 – 5 mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
| miąższ części głównej owocnika: |
| miąższ – kształt: od miękkiego, sprężystego i soczystego (w kapeluszu) do włóknistego (w trzonie) miąższ – kolor: biały miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie miąższ – zapach: kwaskowato-octowy miąższ – siła zapachu: słaby miąższ – smak: łagodny miąższ – siła smaku: słaby miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
| trzon: |
| trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny, lekko wygięty trzon – kształt: cylindryczny, mocno tkwiący w gruncie trzon – struktura wewnętrzna: od pełnego (młode owocniki) do gąbczastego, nieco pustego (starsze owocniki) trzon – powierzchnia: od suchej i pokrytej drobnymi łuskami i kosmkami (pod kapeluszem) do śluzowatej (w dolnej części) trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: biały lub w odcieniu kości słoniowej trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø trzon – średnica: 0,5 – 1,2 cm trzon – wysokość: 4 – 11 cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: zwężony podstawa trzonu – powierzchnia: Ø podstawa trzonu – kolor: Ø |
| osłona: |
| osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
| resztki osłony na powierzchni części głównej: |
| resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
| osłona hymenoforu: |
| osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
| pierścień: |
| pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
| pochwa: |
| pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
| mleczko: |
| mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
| gutacja: |
| gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: gatunek o w miarę niezmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie |
| reakcje makro-chemiczne: |
| KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ światła: Ø |
| występowanie: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
| odżywanie: |
| sposób odżywiania: symbiont |
| podłoże: |
| podłoże – rodzaj: gleba podłoże – właściwości: gleby umiarkowanie wilgotne i gliniaste integralność owocnika z podłożem: Ø |
| siedlisko: |
| terytorium ogólne: lasy liściaste, lasy mieszane, parki, pastwiska, łąki siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: Ø |
| gatunek towarzyszący: |
| gatunek sąsiadujący: Buk(najczęściej), Dąb gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| okres rozwoju: |
| czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø okres występowania: Ø – Ø pora wzrostu: Ø |
| hymenium: |
| hymenium – opis: Ø |
| zarodniki: |
| wysyp zarodników – kolor: biały zarodniki – kształt: elipsoidalny zarodniki – powierzchnia: gładka zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6 – 7 × 5 μm |
| wartość energetyczna: |
| owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
| wartości odżywcze: |
| witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
| informacje |
| ciekawostki |
|---|
| Wodnicha biała jest wykorzystywana u Tybetańczyków. Sporządzają oni, podobny do naszych kefirów, napój z mleka jaków i owocników tejże wodnichy. |
| Współcześnie naukowcy chcą produkować z Wodnichy białej naturalne pestycydy, tak zwane gamma-okso-krotoniany, mocno działające na zarazę ziemniaczaną, zarazę cynamonu oraz inne. |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| uwagi ogólne |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zapobieganie chorobom grzybowym |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie inne |
|---|
| Ø |
| inne zastosowanie historyczne |
|---|
| Ø |
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| gatunki podobne |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Ø nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.5