Żylak trzęsakowaty
| kategoria: grzyb | rodzina: strocznikowate |
| nazwa polska: Żylak trzęsakowaty inne nazwy polskie: Stroczek kisielcowaty, Stroczek trzęsidłowaty, Stroczek trzęśliwy, Strocznik trzęsakowaty, Stroszek trzęsakowy, Stroszek trzęśliwy nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Phlebia tremellosa synonimy łacińskie: Merulius imbricatus (1955), Merulius tremellosus (1794), Phlebia tremellosa (1984), Sesia tremellosa (1891), Xylomyzon tremellosum (1825) |
| określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Heinrich Adolf Schrader, 1794 r. aktualna klasyfikacja: Karen Nakasone oraz Harold Burdsall, 1984 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb nadrzewny |
| powszechność w kraju: powszechny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji, Afryce Północnej, ale zanotowano go także na południu Indii i w Australii [1] |
| sezon: grzyb całoroczny okres występowania: styczeń – grudzień | czas życia: Ø długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: Ø cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: rozpostarto-odgięty owocnik – kształt: nieregularny, od półkolistego (młode owocniki) do rozpostarto-odgiętego (starsze owocniki), do podłoża przyrasta bokiem, tworzy wachlarzowate, półkoliste, muszlowate płaty o falistych, ostrych brzegach, kapelusze odstają od podłoża na 2 – 4 cm [3], brzeg podwinięty, nieco prześwitujący [3] owocnik – powierzchnia: górna: owłosiona, szorstka, omszona owocnik – kolor: od białawego do żółtopomarańczowego owocnik – średnica: 1 – 12 cm owocnik – wysokość: Ø – 3 cm hymenofor – typ: rurkowy hymenofor – kształt: nieregularne dołki, labirynty, siateczkowaty, nieregularnie porowaty hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: żółtoochrowy, różowy lub rdzawobrunatny [1], od pomarańczowego do ciemnopomarańczowego [2] hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: od miękkiego i galaretowatego (młode owocniki) do elastycznego, gumowatego, mięsistego, woskowatego (starsze owocniki), grubość 2 – 5 mm [2,3] miąższ – kolor: od białawego do pomarańczowożółtego miąższ – zapach: słaby miąższ – smak: słaby trzon – występowanie: nie trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: nie mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: nie gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: saprotrof podłoże: drewno (pniaki, kłody , opadłe gałęzie drzew liściastych, bardzo rzadko iglastych) terytorium: lasy liściaste, parki, sady, ogrody, przy drogach, nad rzekami, miejsca wilgotne gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Buk, Olsza szara, Brzoza brodawkowata, Leszczyna, Dąb, rzadko: Sosna gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: dachówkowato |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: walcowate w kształcie kiełbaski, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 3,5 – 4,5 × 1 – 2 μm wysyp zarodników – kolor: białawy |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: Ø trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| W mieście Kaiyuan w prowincji Liaoning w Chinach z Żylaka trzęsakowatego przyrządza się bulion oraz naleśniki. |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Phlebia tremellosa, gdzie Phlebia oznacza “żyły”, a tremellosa oznacza “drżenie”. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Żylak trzęsakowaty zawiera: – kwas merulinowy (A, B i C) – substancję o działaniu bakteriobójczym – merulidial mający własności bakteriobójcze, grzybobójcze, imunostymulujace i przeciwnowotworowe [1] |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Żylak trzęsakowaty powoduje białą zgniliznę drewna. [1] |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Żylak promienisty |
| cechy odróżniające: owocniki zazwyczaj rozpostarte, nie tworzy tak wyraźnie labiryntowatego hymenoforu, bardziej pomarańczowa barwa |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBylak_trz%C4%99sakowaty
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=556
3 źródło: https://grzyby.pl/gatunki/Phlebia_tremellosa.htm
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0