Żylak trzęsakowaty
| kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek nadrzewny | klasa: pieczarniaki rząd: żagwiowce rodzina: strocznikowate |
| nazwa polska: Żylak trzęsakowaty inne nazwy polskie: troczek kisielcowaty, Stroczek trzęsidłowaty, Stroczek trzęśliwy, Strocznik trzęsakowaty, Stroszek trzęsakowy, Stroszek trzęśliwy nazwy potoczne: Ø nazwa łacińska: Phlebia tremellosa synonimy łacińskie: Merulius imbricatus (1955), Merulius tremellosus (1794), Phlebia tremellosa (1984), Sesia tremellosa (1891), Xylomyzon tremellosum (1825) nazwa angielska: Jelly Rot |
| określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Heinrich Adolf Schrader, 1794 r. aktualna klasyfikacja: Karen Nakasone oraz Harold Burdsall, 1984 r. |
| powszechność w kraju: powszechny trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
| zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji, Afryce Północnej, ale zanotowano go także na południu Indii i w Australii [1] |
| sezon: grzyb całoroczny okres występowania: styczeń – grudzień |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: umiarkowanie trudne cechy wyróżniające: Ø |
| opis |
| typ owocnika: |
| owocnik – typ: rozpostarto-odgięty |
| część główna owocnika: |
| część główna owocnika – kształt: nieregularny, od półkolistego (młode owocniki) do rozpostarto-odgiętego (starsze owocniki), do podłoża przyrasta bokiem, tworzy wachlarzowate, półkoliste, muszlowate płaty o falistych, kapelusze odstają od podłoża na 2 – 4 cm [3] część główna owocnika – kolor: od białawego do żółtopomarańczowego |
| wymiary owocnika: |
| owocnik – średnica: 1 – 12 cm owocnik – wysokość: Ø – 3 cm |
| brzeg części głównej owocnika: |
| brzeg – kształt: ostry, brzeg podwinięty, nieco prześwitujący [3] brzeg – kolor: Ø brzeg – szerokość: Ø |
| powierzchnia części głównej: |
| powierzchnia – kształt: górna – owłosiona, szorstka, omszona powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
| hymenofor: |
| hymenofor – typ: rurkowy hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: nieregularne dołki, labirynty, siateczkowaty, nieregularnie porowaty hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: żółtoochrowy, różowy lub rdzawobrunatny [1], od pomarańczowego do ciemnopomarańczowego [2] hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
| miąższ części głównej owocnika: |
| miąższ – kształt: od miękkiego i galaretowatego (młode owocniki) do elastycznego, gumowatego, mięsistego, woskowatego (starsze owocniki) miąższ – kolor: od białawego do pomarańczowożółtego miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: Ø miąższ – siła zapachu: słaby miąższ – smak: Ø miąższ – siła smaku: słaby miąższ – grubość w części głównej: 2 – 5 mm |
| trzon: |
| trzon – występowanie: nie trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – struktura wewnętrzna: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: Ø trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø podstawa trzonu – powierzchnia: Ø podstawa trzonu – kolor: Ø |
| osłona: |
| osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
| resztki osłony na powierzchni części głównej: |
| resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
| osłona hymenoforu: |
| osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
| pierścień: |
| pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
| pochwa: |
| pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
| mleczko: |
| mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
| gutacja: |
| gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| reakcje makro-chemiczne: |
| KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ światła: Ø |
| występowanie: |
| występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: dachówkowato |
| odżywanie: |
| sposób odżywiania: saprotrof |
| podłoże: |
| podłoże – rodzaj: drewno podłoże – właściwości: pniaki, kłody , opadłe gałęzie drzew liściastych, bardzo rzadko iglastych integralność owocnika z podłożem: Ø |
| siedlisko: |
| terytorium ogólne: lasy liściaste, parki, sady, ogrody, przy drogach, nad rzekami siedlisko – właściwości: miejsca wilgotne forma terenu: Ø |
| gatunek towarzyszący: |
| gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Buk, Olsza szara, Brzoza brodawkowata, Leszczyna, Dąb, Sosna(rzadko) gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| okres rozwoju: |
| czas życia: Ø długość życia: Ø okres występowania: Ø – Ø pora wzrostu: Ø |
| hymenium: |
| hymenium – opis: Ø |
| zarodniki: |
| wysyp zarodników – kolor: białawy zarodniki – kształt: walcowate w kształcie kiełbaski zarodniki – powierzchnia: gładka zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 3,5 – 4,5 × 1 – 2 μm |
| wartość energetyczna: |
| owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
| wartości odżywcze: |
| witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
| informacje |
| ciekawostki |
|---|
| W mieście Kaiyuan w prowincji Liaoning w Chinach z Żylaka trzęsakowatego przyrządza się bulion oraz naleśniki. |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Phlebia tremellosa, gdzie Phlebia oznacza “żyły”, a tremellosa oznacza “drżenie”. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| uwagi ogólne |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Żylak trzęsakowaty zawiera: – kwas merulinowy (A, B i C) – substancję o działaniu bakteriobójczym – merulidial mający własności bakteriobójcze, grzybobójcze, imunostymulujace i przeciwnowotworowe [1] |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Żylak trzęsakowaty powoduje białą zgniliznę drewna. [1] |
| zapobieganie chorobom grzybowym |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie inne |
|---|
| Ø |
| inne zastosowanie historyczne |
|---|
| Ø |
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| gatunki podobne |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Żylak promienisty nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: owocniki zazwyczaj rozpostarte, nie tworzy tak wyraźnie labiryntowatego hymenoforu, bardziej pomarańczowa barwa |
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBylak_trz%C4%99sakowaty
[2] źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=556
[3] źródło: https://grzyby.pl/gatunki/Phlebia_tremellosa.htm
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.5