Skórnik szorstki

kategoria: grzyb
rodzina: skórnikowate

nazwa polska: Skórnik szorstki
inne nazwy polskie: Chropiatka kosmata, Chropiatka szorstka, Pleśniak szorstkowłosisty, Skórniak kosmaty
nazwa łacińska: Stereum hirsutum
inne nazwy łacińskie: Auricularia aurantiaca (1803), Auricularia reflexa (1786), Auricularia reflexa (1786), Boletus auriformis (1788), Helvella acaulis (1778), Stereum reflexum (1916), Thelephora hirsuta (1787), Thelephora reflexa (1805)

autor nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1888 r.
pierwsza klasyfikacja: Carl Ludwig (von) Willdenow, 1787 r.
aktualna klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1800 r.

powszechność: powszechny
ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: Ø

handel: Ø

zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø
kategoria smaku: Ø
wyjątki zastosowania: Ø

okres występowania: styczeń – grudzień
okres maksymalny: Ø – Ø

gatunek wieloletni: nie, jednoroczny^[1]
uprawa: Ø

opis
owocnik – typ: Ø owocnik – kształt: rozpostarty, rozpostarto-odgięty, półeczkowaty, konsolowaty, grubość 1 – 2 mm, brzeg ostry owocnik – powierzchnia: pofałdowana, górna powierzchnia owłosiona, aksamitna, szorstka lub szczeciniasta owocnik – kolor: białawy, ochrowożółty, szarordzawobrązowy, powierzchnia koncentrycznie strefowana i pręgowana owocnik – średnica: 0,5 – 5 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: gładki hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: od jaskrawego, pomarańczowożółtego, ochrowego (młode owocniki) do spłowiałego, jasnopomarańczowobrązowego (starsze owocniki) hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm miąższ – kształt: twardy, skórzasty, korkowaty miąższ – kolor: białawy miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie miąższ – zapach: Ø miąższ – smak: Ø pierścień: Ø pochwa: Ø mleczko: Ø gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: drewno (martwe drewno głównie drzew liściastych, martwe, leżące gałęzie, pniaki, drewniane ogrodzenia i inne konstrukcje, rzadziej na żywych drzewach w miejscu ran) sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt (rzadko) terytorium: lasy, zarośla, parki, ogrody, przy drogach gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Olsza czarna, Olsza szara, Brzoza brodawkowata, Grab, Czereśnia, Leszczyna, Buk, Śliwa domowa, Dąb, Lilak, Lipa drobnolistna, Jodła (rzadko), ^[1] Świerk (rzadko)^[2], Sosna (rzadko)^[2] gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie (dachówkowato, połączone) zarodniki – kształt: elipsoidalno-cylindryczne, gładkie zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 4 – 8 × 2,5 – 3,5 μm wysyp zarodników – kolor: biały

opis

owocnik – typ: Ø
owocnik – kształt: rozpostarty, rozpostarto-odgięty, półeczkowaty, konsolowaty, grubość 1 – 2 mm, brzeg ostry
owocnik – powierzchnia: pofałdowana, górna powierzchnia owłosiona, aksamitna, szorstka lub szczeciniasta
owocnik – kolor: białawy, ochrowożółty, szarordzawobrązowy, powierzchnia koncentrycznie strefowana i pręgowana
owocnik – średnica: 0,5 – 5 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: gładki
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: od jaskrawego, pomarańczowożółtego, ochrowego (młode owocniki) do spłowiałego, jasnopomarańczowobrązowego (starsze owocniki)
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: Ø
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
miąższ – kształt: twardy, skórzasty, korkowaty
miąższ – kolor: białawy
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
miąższ – zapach: Ø
miąższ – smak: Ø
pierścień: Ø
pochwa: Ø
mleczko: Ø
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: drewno (martwe drewno głównie drzew liściastych, martwe, leżące gałęzie, pniaki, drewniane ogrodzenia i inne konstrukcje, rzadziej na żywych drzewach w miejscu ran)
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt (rzadko)
terytorium: lasy, zarośla, parki, ogrody, przy drogach
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Olsza czarna, Olsza szara, Brzoza brodawkowata, Grab, Czereśnia, Leszczyna, Buk, Śliwa domowa, Dąb, Lilak, Lipa drobnolistna, Jodła (rzadko), ^[1] Świerk (rzadko)^[2], Sosna (rzadko)^[2]
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie (dachówkowato, połączone)

zarodniki – kształt: elipsoidalno-cylindryczne, gładkie
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 4 – 8 × 2,5 – 3,5 μm
wysyp zarodników – kolor: biały

ciekawostki
Na grzybni Skórnika szorstkiego pasożytuje inny grzyb – Trzęsak listkowaty.^[1]
Grzyb ten zdolny do wzrostu nawet na zaimpregnowanym materiale drzewnym.^[2]

etymologia
Ø

uwagi
Ø

właściwości lecznicze
Ø

toksyny
Ø

objawy zatrucia
Ø

leczenie zatrucia
Ø

skutki braku leczenia zatrucia
Ø

choroby grzybowe
Skórnik szorstki powoduje białą zgniliznę drewna.

zwalczanie chorób grzybowych
Ø

wartości odżywcze
Ø

zastosowanie kulinarne
Ø

przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne	bibliografia
Ø	Ø

gatunek podobny	cechy odróżniające
Ø	miąższ przebarwia się na żółto po uszkodzeniu, hymenofor ciemniejszy – ochrowy, kawowy
Skórnik dębowy	występuje na drewnie dębowym, hymenofor ciemniejszy – czekoladowobrązowy
Skórnik ochrowożółty	występuje głównie na drobniejszych gałązkach, owocniki mniejsze i cieńsze, hymenofor bladopomarańczowożółty lub brązowoszaroochrowy
Włókniczek skórkowaty	owocniki kremowe, bladożółtawe lub szarawe
Wrośniak różnobarwny	owocniki ciemniejsze, porowaty hymenofor

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

¹ źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sk%C3%B3rnik_szorstki
² źródło: https://www.ekologia.pl/wiedza/grzyby/skornik-szorstki

przypisy i bibliografia